ABC LEASINGU
- Amortyzacja - zmniejszenie wartości księgowej środka trwałego w skutek jego zużycia w trakcie normalnej eksploatacji i upływu czasu. Dokonywana poprzez odpisy amortyzacyjne, które stanowią koszt uzyskania przychodu. Przy leasingu operacyjnym amortyzacji dokonuje firma leasingowa (finansujący), zaś przy umowie leasingu finansującego klient (korzystający).
- Czas trwania umowy leasingowej (okres umowy leasingu) - okres obowiązywania umowy leasingu. Okres leasingu operacyjnego uzależniony jest wprost od stawki amortyzacji danego przedmiotu leasingu. Nie może być on krótszy niż 40% normatywnego okresu amortyzacji ruchomości (np. dla samochodów, które mają stawkę amortyzacji równą 20%, jest to okres 24 miesięcy) lub też 10 lat w przypadku leasingu operacyjnego nieruchomości. W przypadku umów leasingu finansowego czas trwania umowy jest dowolny.
- Czynsz inicjalny (wpłata początkowa, udział własny) - jedna z opłat będących kosztem leasingu w wysokości określonej w umowie leasingu, płatna z góry przy zawarciu umowy bądź w momencie oddania klientowi (korzystającemu, leasingobiorcy) przedmiotu leasingu do korzystania.
- Czynsz leasingowy (rata leasingowa) - comiesięczna opłata za korzystanie z przedmiotu leasingu, jaką w trakcie trwania umowy klient (korzystający, leasingobiorca) wpłaca na rzecz firmy leasingowej (finansującego). Raty przy umowie leasingu operacyjnego w całości stanowią koszt uzyskania przychodu dla leasingobiorcy. W umowie leasingu finansowego kosztem uzyskania przychodu jest tylko część odsetkowa raty.
- Czynsze leasingowe (raty) degresywne - raty czynszu leasingowego ustalone w nierównej wysokości.
- Dokumenty rejestrowe (założycielskie) firmy – w zależności od formy działalności gospodarczej są to: Wyciąg z KRS (lub wpis do ewidencji działalności gospodarczej dla osób fizycznych i spółek cywilnych), potwierdzenie nadania numeru REGON, potwierdzenie nadania numeru NIP. W zależności od formy i zakresu prowadzonej działalności gospodarczej firma leasingowa może dodatkowo poprosić o: statut spółki, umowę spółki, lub inny akt założycielski, koncesje, pozwolenia, licencje lub zaświadczenia o prawie do wykonywania zawodu.
- Dostawca przedmiotu leasingu – podmiot (przedsiębiorstwo), od którego finansujący (firma leasingowa) kupuje przedmiot leasingu. Najczęściej wyboru dostawcy dokonuje klient (korzystający, leasingobiorca). Klient przejmuje od firmy leasingowej, po podpisaniu umowy, wszelkie prawa z tytułu gwarancji i rękojmi. Może on dochodzić praw z tych tytułów w przypadku wad sprzętu bezpośrednio u dostawcy.
- DMC – dopuszczalna masa całkowita pojazdów. Pojazdy dzieli się na te o DMC do 3,5 t. i powyżej 3,5 t. Pojazdy o DMC powyżej 3,5 t.
- Faktura Pro Forma - faktura, która jest wystawiana przed zawarciem właściwej transakcji. Dokument ten wystawiany jest przez dostawcę razem z ofertą lub potwierdzeniem przyjęcia zamówienia do wykonania.
- Leasing – Jest to alternatywny w stosunku do kredytów i pożyczek rodzaj finansowania inwestycji w gospodarce. której celem jest zapewnienie korzystania ze składników majątkowych (ruchomości i nieruchomości) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej.
- Leasing dewizowy (denominowany) – jest to taki rodzaj leasingu, w którym finansowanie następuje w walucie obcej. Płatności realizowane są w złotówkach przeliczanych na walutę umowy według aktualnych kursów, NAJECZĘŚCIEJ EUR, USD, CHF i JPY.
- Leasing finansowy – j rodzaj leasingu, w którym jedynie część odsetkowa rat leasingowych stanowi koszt uzyskania przychodu leasingobiorcy. Przedmiot leasingu znajduje się w ewidencji środków trwałych klienta (leasingobiorcy) i dokonuje on odpisów amortyzacyjnych traktując opłaty jako inwestycje w cudze środki. Co nie oznacza, że klient (korzystający, leasingobiorca) jest właścicielem tego przedmiotu leasingu. Właścicielem nadal jest finansujący, a umowa leasingu może przewidywać końcową sprzedaż przedmiotu leasingu.
- Leasing operacyjny – najczęściej występujący rodzaj transakcji leasingowych. Odpisów amortyzacyjnych od przedmiotu leasingu dokonuje finansujący (firma leasingowa), natomiast korzystający wlicza całą wartość opłat do kosztów uzyskania przychodu.
- Leasing zwrotny – rodzaj leasingu, polegający na sprzedaży firmie leasingowej przedmiotu leasingu (środka trwałego) będącego dotychczas własnością korzystającego (klienta), a następnie „wynajmowaniu” go od finansującego. W ten sposób Leasingobiorca zatrzymuje przedmiot leasingu, z którego zamierza nadal korzystać, oraz przekształca kapitał stały w kapitał płynny. Po zakończeniu umowy korzystający może odkupić przedmiot umowy.
- Leasingobiorca – korzystający, klient. Strona umowy leasingowej, która użytkuje przedmiot leasingu. Korzystającym może być zarówno każdy podmiot gospodarczy, jak również osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.
- Leasingodawca – finansujący, firma leasingowa. Strona umowy leasingowej, oddająca przedmiot leasingu do użytkowania i pobierająca opłaty leasingowe.
- Okres umowy leasingu - okres obowiązywania postanowień umowy leasingu, trwający do wygaśnięcia wszystkich praw i obowiązków przysługujących którejkolwiek ze stron. Okres leasingu operacyjnego zależy od stawki amortyzacji danego przedmiotu leasingu. Nie może być krótszy niż okres, w którym środek trwały amortyzuje się w 40%.
- Poręczenie - jedna z form zabezpieczenia osobowego. Poręczyciel zobowiązuje się wykonać względem firmy leasingowej (finansującego, leasingodawcy) zobowiązania w sytuacji, gdy nie będzie mógł tego wykonać korzystający (klient, leasingobiorca).
- Prawo własności przedmiotu leasingu – zawsze, przez cały czas trwania okresu leasingu, niezależnie od jego rodzaju – prawo własności przedmiotu leasingu należy tylko i wyłącznie do firmy leasingowej.
- Sezonowość - polega na takim ustaleniu harmonogramu rat leasingowych, aby większe obciążenia przypadały na ten okres, w którym w danej branży notuje się większe przychody. Zmniejszeniu natomiast ulegają koszty w okresie mniejszej sprzedaży.
- Ubezpieczenie przedmiotu leasingu - obowiązek ubezpieczenia przedmiotu leasingu od wszelkich ryzyk, zwłaszcza utraty lub zniszczenia. Koszty ubezpieczenia obciążają zazwyczaj korzystającego (leasingobiorcę). Korzystający może zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodu.
- Umowa Leasingu - umowa nazwana, uregulowana w Księdze Trzeciej Tytule XVIII Kodeksu Cywilnego, na podstawie której finansujący (firma leasingowa) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć przedmiot leasingu od oznaczonego dostawcy, na warunkach określonych w tej umowie i oddać ten przedmiot leasingu korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia przedmiotu leasingu przez
finansującego.
- Ustawa o podatku dochodowym - ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. nr 51, poz. 307, z późn. zm.) oraz ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654, z późn. zm.).
- Wartość rezydualna (wartość końcowa, wartość wykupu) - zawarta w harmonogramie spłaty rat leasingowych lub wyrażona procentowo w umowie wartość wykupu środka trwałego po zakończeniu umowy leasingu. wartość przedmiotu leasingu w dniu wygaśnięcia umowy leasingowej. Wartość księgowa przedmiotu leasingu, stanowi różnicę między wartością początkową przedmiotu leasingu a sumą dokonanych odpisów amortyzacyjnych.
- Weksel - rodzaj papieru wartościowego( imiennego lub na zlecenie), w którym wystawca weksla albo zobowiązuje się bezwarunkowo, że inna osoba dokona na rzecz odbiorcy weksla zapłaty określonej sumy pieniężnej (weksel trasowany), albo sam przyrzeka, że zapłaci sumę wekslową odbiorcy weksla (weksel własny). Wystawca weksla jest głównym dłużnikiem odbiorcy weksla. Weksel własny in blanco jest zabezpieczeniem należności wynikających z zawieranej umowy leasingu.
